Της Γιούλη Κόκκoρη
Η επιδημία χολέρας που πλήττει τη Ζιμπάμπουε από τον Αύγουστο έχει προκαλέσει το θάνατο 3.688 ανθρώπων, ενώ αυτοί που έχουν προσβληθεί από τη νόσο φτάνουν τους 77.650, σύμφωνα με τον τελευταίο απολογισμό του Γραφείου του ΟΗΕ για τον Συντονισμό της Ανθρωπιστικής Βοήθειας (OCHA).
Σχεδόν οι μισοί από αυτούς που πέθαναν δεν μπόρεσαν να έχουν πρόσβαση σε κάποιο από τα 365 κέντρα θεραπείας της νόσου στη Ζιμπάμπουε, προσθέτει η υπηρεσία αυτή του ΟΗΕ σε ανακοίνωσή της.
Η αναλογία των θανάτων μειώνεται σταδιακά από τις αρχές Ιανουαρίου, αλλά το ποσοστό θνησιμότητας παραμένει υψηλότερο από τα αποδεκτά επίπεδα σε μια τέτοια επιδημία, σύμφωνα με τον ΠΟΥ.
Η επιδημία χολέρας στη Ζιμπάμπουε ξέσπασε τον Αύγουστο, όμως εδώ και ένα χρόνο η χώρα πλήττεται από μία σοβαρή πολιτική και οικονομική κρίση. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), κρίνει ότι οι μισοί από τους 12 εκατομμύρια κατοίκους της, είναι πιθανόν να προσβληθούν από τη νόσο.
Παρά την κρισιμότητα της κατάστασης, η κυβέρνηση συνέχιζε ακόμη και πρόσφατα να εμποδίζει την εργασία των ανθρωπιστικών οργανώσεων!
Ξεχασμένη πια από τους κατοίκους του πολιτισμένου κόσμου, η ασθένεια αυτή έχει μία μακριά ιστορία μέσα στους αιώνες…..
Εμφανίστηκε με την μορφή επιδημιών στην ανθρωπότητα αρκετές φορές.
Στην ιστορία αναφέρονται 3 μεγάλες πανδημίες χολέρας: το 1823, το 1841 και το 1854, που συνήθως εξαπλώνονταν από τις Ασιατικές προς τις Ευρωπαϊκές χώρες και από εκεί στην Αμερική!
Από το 1854 δεν ξανασημειώθηκαν τέτοιες μεγάλες επιδημίες χολέρας, χάρη σε ένα γιατρό ο οποίος ανέτρεψε την θεωρία για την προέλευση της με μια δική του… για την οποία αρχικά τον θεώρησαν τρελό!
Ας παρακολουθήσουμε το πώς ξεκίνησαν όλα…
Την νύχτα της 31ης Αυγούστου το 1854, αναφέρθηκαν 50 περιπτώσεις χολέρας στο Λονδίνο, ενώ στις επόμενες 4 μέρες αναφέρθηκαν ακόμη 400! Ήταν φανερό πως είχε ξεσπάσει η τρίτη μεγάλη επιδημία χολέρας! Το κράτος παρέλυσε πλήρως, αφού όλοι τότε πίστευαν πως η χολέρα προερχόταν από τον αέρα και λίγο ή πολύ δεν ήξεραν τι να κάνουν.
Τότε ο Άγγλος γιατρός John Snow (Γιάννης του Χιονιού!)αποφάσισε να δράσει! Ο John πίστευε ότι η χολέρα προερχόταν από το νερό και όχι από τον αέρα, δεν είχε όμως καταφέρει να πείσει για αυτό τους συνάδελφους επιστήμονες. Όταν είδε πως άρχισε να εξαπλώνεται η χολέρα στο Λονδίνο, το πρώτο που σκέφτηκε ήταν να αρχίσει έρευνες για το πως ξεκίνησε η επιδημία. Σύντομα ανακάλυψε πως τα πρώτα θύματα κατάγονταν από την περιοχή γύρω από την οδό Broad, όπου υπήρχε μια αντλία νερού.
Εξέτασε το νερό της αντλίας, χωρίς όμως να βρει αρκετά στοιχεία για μόλυνση του. Αυτό που έκανε μετά ήταν να μελετήσει το αρχείο των θανάτων, όπου διαπίστωσε πως από τα 89 θύματα των πρώτων 2 ημερών της επιδημίας, οι 79 έπαιρναν νερό από την συγκεκριμένη αντλία!\
Η πραγματικά μεγάλη ανακάλυψη του ήταν ότι οι υπόλοιποι 10 που δεν ζούσαν κοντά στην περιοχή εκείνη, μετέφεραν τακτικά νερό από την αντλία εκείνη στο σπίτι τους!
Με την ανακάλυψη αυτή κατάφερε να πείσει τις αρχές για την θεωρία του και στις 8 του Σεπτέμβρη έκλεισε επίσημα η αντλία που παρείχε το μολυσμένο νερό.
Αργότερα άρχισε στην Αγγλία μια εκστρατεία εκκαθάρισης των υπονόμων που μετέφεραν το νερό, έτσι ώστε να αναβαθμιστεί η δημόσια υγεία… και όλα αυτά χάρη σ’ ένα γιατρό που στην αρχή όλοι θεώρησαν τρελό!
Τι γνωρίζουμε όμως σήμερα για τη χολέρα;
Η χολέρα είναι μια λοίμωξη που προκαλείται από ένα μικρόβιο, το δονάκιο της χολέρας. Το δονάκιο απομονώθηκε από τον Κοχ το 1894 και έχει την ιδιότητα να παράγει μία ισχυρή εντεροτοξίνη, την χολερική. Σε αυτήν οφείλεται η διάρροια που παρατηρείται στους ασθενείς και η οποία μπορεί να προκαλέσει σοβαρότατη αφυδάτωση.
Η νόσος προκαλείται από την κατανάλωση νερού, γάλακτος, ή τροφών που έχουν μολυνθεί, εξαιτίας των ανθυγιεινών τρόπων λειτουργίας των συστημάτων ύδρευσης και αποχέτευσης. Μεταδίδεται με το νερό, τα τρόφιμα και με άμεση επαφή. Το μη χλωριωμένο νερό, ο πάγος, τα σκεύη, τα αναψυκτικά, τα τρόφιμα που μολύνονται μετά την παρασκευή τους ή την παστερίωση, τα φρούτα και τα λαχανικά που έχουν διαβρεχτεί προ της μεταφοράς τους με νερό μολυσμένο με λύματα, αποτελούν τους κυριότερους τρόπους μετάδοσης .
Η βασική θεραπευτική αγωγή της χολέρας περιλαμβάνει την άμεση αποκατάσταση των απωλειών του σώματος σε υγρά και ηλεκτρολύτες, με τη χορήγηση ειδικών διαλυμάτων επανυδάτωσης από το στόμα.
Υπάρχει βέβαια και εμβόλιο, όμως δεν θεωρείται πολύ αποτελεσματικό. Η προστασία που παρέχει είναι ελλιπής και μικρής διάρκειας. Γι’ αυτόν το λόγο, αν εξαιρέσει κάποιος την περίπτωση ταξιδιού σε περιοχές υψηλού κινδύνου, οι υγειονομικές υπηρεσίες των περισσότερων χωρών του κόσμου δεν συνιστούν τη συστηματική προφυλακτική εφαρμογή του αντιχολερικού εμβολίου.
Επειδή το εμβόλιο κατά της χολέρας είναι περιορισμένης αποτελεσματικότητας (50%), τον εμβολιασμό πρέπει να σκεφτούν, μόνο άτομα που θα ζήσουν σε ενδημικές περιοχές για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν θα έχουν τη δυνατότητα άμεσης πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας.
Ακόμη το εμβόλιο θα πρέπει να κάνουν όσοι έχουν εξασθενημένους αμυντικούς μηχανισμούς του στομάχου, εξαιτίας χρήσης αντιόξινων φαρμάκων, αχλωρυδρίας ή προηγούμενης χειρουργικής επέμβασης στο στομάχι και οι ταξιδιώτες για τους οποίους ο αντιχολερικός εμβολιασμός αποτελεί μια «ανεπίσημη» προϋπόθεση για την είσοδό τους στη χώρα που πρόκειται να επισκεφθούν.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει σταματήσει να συνιστά αυτό το εμβόλιο για τα άτομα που πρόκειται να ταξιδέψουν από και προς τις περιοχές που εμφανίζεται η νόσος. Εφόσον όμως οι τοπικές Αρχές απαιτούν την έγγραφη βεβαίωση ότι έγινε εμβολιασμός κατά της χολέρας, αρκεί μία μόνο δόση του αντιχολερικού εμβολίου.
Σοβαρές αντιδράσεις στον οργανισμό εξαιτίας του εμβολίου θεωρούνται σήμερα σπάνιες.
Η νόσος αποτελεί σημαντικό πρόβλημα της δημόσιας υγείας στις αναπτυσσόμενες χώρες όλου του κόσμου, ιδιαίτερα στην Αφρική, τη νότια Ασία και τη Λατινική Αμερική.
mdmgreece.wordpress.com 